آنتن نوعی مبدل است که یک موج هدایت شونده را در یک خط انتقال به یک موج الکترومغناطیسی منتشر شده در فضای آزاد یا بالعکس تبدیل می کند. از نظر انتشار ، آنتن ها را می توان به آنتن های چند جهته و آنتن های جهت دار تقسیم کرد. آنتن هایی که معمولاً مورد استفاده قرار می گیرند عبارتند از: آنتن های سقفی همه جهته داخلی ، آنتن های سقفی جهت دار ، آنتن های دیواری و آنتن های دوره ای ورود به سیستم.
آنتن سقف داخلی به طور کلی یک آنتن همه جهته است و باید دارای مزایای وزن سبک ، ظاهر زیبا و نصب آسان باشد. آنتن سقفی داخلی که امروزه در بازار مشاهده می شود از لحاظ ظاهری و رنگی بسیار زیاد است اما هسته داخلی آن تقریباً یکسان است. آنتن سقف داخلی یک آنتن متداول است.
شکل ظاهری آنتن سقفی جهت دار داخلی همانند آنتن سقفی چند جهته داخلی است که متفاوت از جهت آنتن&شماره 39 است. در برخی از سناریوها ، اغلب برای نشت سیگنال کنترل یا پوشش یک طرفه استفاده می شود.
آنتن دیواری داخلی همچنین دارای مزایای وزن سبک ، ظاهر زیبا و نصب آسان است. ساختار داخلی آنتن دیواری متعلق به آنتن میکرواستریپ نوع دی الکتریک هوا است. این ماده عمدتا برای صحنه هایی که به پوشش جهت دار نیاز دارند مانند سالن های ورزشی ، آسانسور و اتاق های کنفرانس بزرگ استفاده می شود.
چندین چرخه آنتن معمولاً در صحنه هایی که پوشش و جهت آسانسور زیاد است مانند تونل ، مترو و غیره استفاده می شود.
سود در آنتن نشانگر توانایی آنتن&# 39 در ارسال و دریافت سیگنالها در یک جهت خاص است. از نظر تئوریک ، سود نشان دهنده نسبت چگالی توان آنتن واقعی و عنصر تابشی ایده آل در همان نقطه از فضا در شرایط توان ورودی برابر است و به صورت کمی میزان تمرکز آنتن در ورودی را توصیف می کند. واحدهای dBi و dBd.
به اصطلاح قطبش آنتن به این معنی است که تابش آنتن جهت مقاومت میدان الکتریکی تشکیل شده است. وقتی جهت شدت میدان الکتریکی عمود بر زمین باشد ، به این موج الکتریکی قطبش عمودی گفته می شود. وقتی شدت میدان الکتریکی موازی با زمین باشد ، موج الکتریکی به قطبش افقی تبدیل می شود.
الگوی آنتن معمولاً دارای دو یا چند لوب است و به یکی دیگر که بیشترین شدت تابش را دارد ، لوب اصلی و بقیه لوب ها را لوب های کناری یا لوب های کناری می نامند. در دو طرف حداکثر جهت تابش لوب اصلی ، زاویه بین دو نقطه که شدت تابش 3 دسی بل کاهش می یابد (چگالی توان به نصف کاهش می یابد) به عنوان عرض لوب تعریف می شود (به آن عرض پرتو یا عرض لوب اصلی یا نیم زاویه قدرت). هرچه عرض لوب باریکتر باشد ، جهت پذیری بهتری دارد و هرچه فاصله عمل بیشتر باشد ، توانایی ضد تداخل نیز قوی تر است.